Loading...

Latina Siren

Elegiarum - poematum - epigrammaton libri

by Horati Antoni Bologna (Author)
©2024 Monographs 408 Pages

Summary

Diese Sammlung, die auf den Band Carmina Latina folgt, der 2022 von der Pontificia Academia Latinitatis herausgegeben wurde, enthält die Arbeit von vierzig Jahren Forschung und Studium. Abgesehen von den Epigrammata, die für verschiedene Anlässe und als Übung und fast zum Spaß geschrieben wurden, erforderten die Elegiae und die Poemata mehr Engagement und werden vor allem die längeren sowohl für das Certamen Vaticanum als auch für Certamen Capitolinum komponiert, in dem sie wurden immer zu den Gewinnern gezählt. Sowohl Carmina Latina als auch Latina Siren stellen eine konkrete Antwort auf diejenigen dar, die sagen, die lateinische Sprache sei tot und könne daher nicht mehr verwendet werden; was nicht mehr zeitgemäß ist; was keinen Nutzen bringt, vor allem nicht wirtschaftlich. Diese letzte Beobachtung hat leider die Oberhand gewonnen und führt zur Verbannung der lateinischen Sprache aus unseren Schulen und zur kulturellen Verarmung unserer Zukunft.

Table Of Contents

  • Cover
  • Title
  • Copyright
  • About the author
  • About the book
  • This eBook can be cited
  • ELEGIARVM LIBER I
  • In parentum memoriam
  • Nemus Vindobonense
  • Agrestis quies
  • Bellum homines vexat
  • Diem Caroli natalem celebrat amicus
  • Doctus laudatur vir
  • Lilia invocatur
  • Lilia pergit et amorem donat
  • Venus et Cupido amorem ferunt
  • Alaxium contendit Amor
  • Fabulla montana petit loca
  • Tullus, Alaxium videns, Deum laudat
  • Livia Athenas condentit
  • ELEGIARVM LIBER II
  • Sarah necatur
  • Vilnia Alaxium pergit
  • Pudica videtur puella
  • Amorem Vilnia donat
  • Vilnia thermas petit
  • Benedictina coenobia
  • Ad Tiberis ripas
  • Henricus in auctores antiquos incubuit
  • Pediludicra pancosmia
  • Graecorum decus
  • ELEGIARVM LIBER III
  • Docta sed imprudens peregrina
  • Lucilla aegrotis medet
  • Ad Barbarae sepulcrum
  • Amica laudatur
  • Amici cor Patricia vulneravit
  • Euripidis fabulae amorem alunt
  • Urbis Romae genethliacon
  • Bellum iuvenes necat
  • Graecum iter
  • ELEGIARVM LIBER IV
  • Tiberis unda Silviam vocat
  • Bellis amorem mavult Apollo
  • Minerva discipulum vocat
  • Puer Musarum cultor electus
  • Ante focum amicus Iuliam invitat
  • Liviam hortatur maritus, ut amorem donet
  • Vilniae desiderium
  • Maritimum iter
  • Bella vitare Minerva cogit
  • Albertula aegrotat
  • Ante matrem mortuam
  • Amore gaudent ocelli
  • ELEGIARVM LIBER V
  • Troiam eversam memorare iuvat
  • Amorem Livia donat
  • Egeria nympha
  • Furor
  • Tammarus
  • In Samanae mortem
  • Libertatem bellum opprimit
  • Camenae hortantur, ut Priapum canam
  • Tristis ad Tammarum vita
  • Ad Thermopylas Martha amorem invenit
  • POEMATVM LIBER I
  • Carminius
  • Civilis cultus Roma magistra
  • Armigerum Italicorum caedes
  • Silvia
  • Dei laudes bellis turbantur
  • Musarum sacerdos
  • POEMATVM LIBER II
  • In Summum Pontificem insidiae
  • Lucretius
  • Samnitica Nympha
  • Donatus episcopus et martyr Aretinus
  • Lucius Collatinus
  • Hominum genus Iuppiter condit
  • EPIGRAMMATON LIBER I
  • In parentum sepulcro
  • In Eugeni mortem
  • In diem Domini natalem
  • Aegra passeris vita
  • In Caelestis mortem
  • Sigridis choreas ducit
  • Curas vino pellas oportet
  • Inurbana mulier
  • Inurbanum scortum
  • Nobilis puella
  • Ignobilis mulier
  • Agrestis quies
  • Neptis avum quaerit
  • Felis more puer ambulat
  • Mulier vinum et basia ministrat
  • Floribus comam Livia cingit
  • Requiem patri filius optat
  • Magister indignatur
  • Bassanae deliciae
  • In fluvii ripis
  • Vinum sumere iuvat
  • Fletus et delicias puer donat
  • Adulescens in lycium invitatur
  • Graecorum Romanorumque magisterium
  • Puero parentes gaudent
  • Doctrina vinum homines malunt
  • Helga Lycium petit
  • Nihil doctrina potius
  • Ad doctam lycii presidem
  • Nihil divitiis peius
  • Neminem divitiae iuvant
  • Nihil virtute potius
  • Nox amorem fovet
  • Requiem Deus parentibus donet
  • Omnes perituri sumus
  • Omnes fama decipit
  • Divitiae superbiam alunt
  • In Carmelae obitum
  • Pauci doctrinam malunt
  • Frater sororem memorat
  • Rosalinae iuventa
  • Mira Rosalinae figura
  • Comitibus forma Theodorus praestat
  • Per crucem Christus salutem comparat
  • Carmelae desiderium
  • Neptem avus memorat
  • In sacerdotis obitum
  • Benedictus est pontifex factus
  • Cum Ioanne artes perierunt
  • Ad amicum poetam
  • Puella delicias donat
  • Velut spina mulier
  • Amor per risum revelatur
  • In patris humeris puella gaudet
  • Marius obiit
  • Matris desiderium
  • Annula neptis
  • Pulcher sed insipiens vir
  • Pulvis et umbra homo
  • Matris obitus
  • In matris obitum
  • Pessimam uxorem duxi
  • Omnes Amor domat
  • Omnes Cupido ferit
  • Deus invocatur
  • Nihil Delphis Athenisque pulchrius
  • Dulces apud lacum amores
  • Carminii martyrium
  • Clari magistri memoria
  • In poetae sepulcro
  • Ad linguae Latinae sodalem
  • Nihil marito fideli potius
  • Nullus Michaele doctior
  • Ante Veneris signum
  • Vergilius discipulum hortatur
  • Lydiam hortatur vir, ut Romam pergat
  • In Ianiculo monte
  • Litterae Graecae pro nihilo habentur
  • Nihil doctrina dulcius
  • Omnibus ditior est meretrix
  • In Michaelis obitum
  • In diem Fabulli natalem
  • Iuvenes amore fruuntur
  • Trivium Marcum vitet
  • Corpus puella volgat
  • Insana matris praecepta
  • Uxor delicias marito negat
  • Veneris dona
  • Musae carminum amorumque magistrae
  • Uxorem maritus hortatur
  • In Manli diem natalem
  • Amores Alaxini
  • Pessima in maritum uxor
  • Helga se pulchram putat
  • Doctus magister obiit
  • Nurus socerum pellit
  • Vilniae desiderium
  • Felix qui vino et nepotibus gaudet
  • In parentum monumento
  • Impudica te, Martha, praebes
  • In mariti sepulcro
  • Honestus iuvenis Martham vitat
  • Foeda vitatur mulier
  • Puella matris sinum tractat
  • Mater filiam in sinu premit
  • Puellam hortatur vir, ut amantis domum petat
  • In arvis amore iuvenes fruuntur
  • Amplecti iuvat
  • Ad Apollinis fanum
  • Ad Marathonium sacrarium
  • In iuvenis monumento
  • In Petri monumento
  • In Petri memoriam
  • Graecia et nos subegit
  • Rusticus deus amorem decerpit
  • Sapientiae artiumque sedes
  • Lycii munus
  • In Gabrielis monumento
  • In Gabrielis memoriam
  • Mortui vivos hortantur
  • Mater de monumento loquitur
  • Amoris lusor
  • Amoris deliciis fruaris oportet
  • In Appia via
  • Noctis quies
  • Uxor me felicem facit
  • Dulcis mihi contingat amor
  • Ad Marinae sepulcrum
  • Primus amor
  • Iuvenis puellam hortatur, ut carpat amorem
  • Gratus defuncto hospes
  • Conventus linguae Latinae fovens
  • Mulieri donum
  • Linguae Latinae Conventus moderatori
  • Matris vota
  • E nato mater pericula pellit
  • Pro patre filius orat
  • Ambriphiense nemus amores fovet
  • Mater filiam monet, ut casta maneat
  • Pauper et dives
  • Mulier nihili maritum ducit
  • Dente carente, anus sibi pulchra videtur
  • Amorem anus desiderat
  • Venator a muliere capitur
  • Marina quies amare cogit
  • Mulier despicitur
  • Mulier amore urit
  • Se Leandra decipit ipsa
  • Ad Henricum et Manlium
  • Amicus diem natalem celebrat
  • Mors parentes abstulit
  • In lascivam puellam
  • In neptis mortem
  • Manes periura puella spernit
  • Insipiens uxor
  • Alfonsus senex puerorum amores cupit
  • Antiqui sunt imitandi magistri
  • Amyntae epitaphium
  • In Henrici mortem
  • Amici desiderium
  • In puerum aegrotum
  • Diva pueri mortem luget
  • Ad patris sepulcrum
  • Musa et Apollo tacent
  • Puella in litore nigrescit
  • Rustica proles villana est
  • Stulta mulier
  • Mulier divitias diligit
  • Misera Liviae exempla
  • Maritus stultus
  • Divi castos homines fovent
  • Arria Pannoniae decus
  • Carpe diem et puellam
  • Villica mulier
  • Ad puellae sepulcrum
  • Rerum inscius se doctum putat
  • Stulta puella se doctam habet
  • Malefica mulier
  • Christi caritas
  • In sacerdotis sepulcro
  • In diem puellae natalem
  • Malefici exacerbant viri
  • In sanctorum memoria
  • In uxorem infidelem
  • In malam uxorem
  • Alterum virum uxor amat
  • Ad poetriae sepulcrum
  • In puellae monumento
  • Silvia amorem despicit
  • Uxor maritum obiurgat
  • Pater a filia obiurgatur
  • Filiae patrem despiciunt
  • Omnes morituri sumus
  • Ad poetae monumentum
  • Mariti dolor
  • Helda foeda et stulta mulier
  • Ad poetae sepulcrum
  • Crudelis in maritum uxor
  • In maritum irascitur uxor
  • Uxoris venenum
  • Musarum minister
  • Pauper sum
  • Nulla mulier Marina potior
  • Pauper natus
  • Quid sit viro gratum
  • Brevis puellae amor
  • In sacerdotis Thoruniensis monumento
  • EPIGRAMMATON LIBER II
  • Mater frustra filium monet
  • Stultus maritus putatur
  • Mater filiam obiurgat
  • Alterum virum mulier amat
  • Infelix maritus
  • Maritus deceptus luget
  • Parentes filium hortantur
  • Pessima mater socrus
  • Pater filium miseratur
  • Infida uxor
  • Mater natum solatur
  • Insidiosa mulier uxor
  • Filiam mater docet
  • Fidum refugium mater
  • Parentis vota
  • Omnia infelix tolerat vir
  • Genero hostilis socrus
  • Vir amantem laudat
  • In malam uxorem
  • Fallax uxor
  • Mila Graeciam petit
  • Mors nos tenet
  • Sumus omnes terram relicturi
  • In malam feminam
  • Vir obduret oportet
  • In durum uxoris cor
  • In parentum sepulcro
  • Insanus uxorem duxi
  • Parvo contentus
  • Benigna mulier
  • Mulier ad flumen
  • Vita fugit
  • Vipereum uxoris cor
  • Liber silvas petit
  • In iuvenem rudem et adrogantem
  • Martha vinum fundit
  • Cani similis mulier
  • In mulierem rudem
  • Uxoris fugit imago
  • Raro pudica est mulier
  • In matris monumento
  • In puellae monumento
  • In iuvenis sepulcro
  • In pueri monumento
  • Mater me spectat
  • In maleficum virum
  • Crudelis mulier
  • Musarum fetus parentibus donat filius
  • Musarum donum
  • Uxor tristitiam donat
  • Infelix matrimonium
  • Callida uxor sed falsa
  • Fel marito donat uxor
  • Stultus uxori credit
  • Maritus patiens
  • Casta puella
  • Honestus maritus
  • Uxor furit
  • Virtuosus vir
  • Uxor damna marito donat
  • Matris fletus
  • In mortui monumento
  • Paulinus uxorem custodit
  • Senescimus omnes
  • Amorem Pierides docent
  • Uxor se divitem iactat
  • Vita semper casta fuit
  • Danuvii laudes
  • Alter carminum libellus
  • Nudus graditur Amor
  • In rivi undis
  • Sepultus adloquitur
  • Familia felix
  • Amorem tenebrae ducunt
  • Ad puellae monumentum
  • Roma in peius mutatur
  • Mulierum nomina
  • Sermo latinus viget
  • Doctus et honestus vir
  • Romae genethliacon
  • Nihil doctrina potius
  • Fili luctus
  • Neminem antiqui auctores iuvant
  • Vallis serpentes alit
  • Delicias nox ducit
  • In uxorem maleficam
  • Tammari fluminis laudes
  • Lucerna tacet
  • Ante parentum sepulcrum
  • In pessimum poetam
  • Internauta in Lycium incidit
  • Doctrina et epulae mentes iuvant
  • Felix qui amore fruitur
  • Puella delicias donat
  • In corruptam magistram
  • Vidua cum moechis gaudet
  • Pessima mulier
  • Infidelis uxor
  • Poeta hortatur, ne versus scribat
  • Poeta Minervam orat
  • Mater filiae suadet, ut agricolam vitet
  • Magistri munus
  • Durum puellae pectus
  • Nullus Michaele von Albrecht felicior
  • Deis carus castus est vir
  • Puella papillas ostendit
  • Iulus in studium incumbit
  • Puellam adloquitur Priapus
  • Sepulcrum adloquitur
  • Poeta in prata paterna pergit
  • Italicum cultum schola diffundit
  • Amoris coepta
  • In viri monumento
  • Monumentum adloquitur
  • Erga Graeciam amor
  • Euripidis opus amorem conciliat
  • Amor omnia vincit
  • Opus in aevum mansurum
  • Vir senescit discens
  • Ad humanum comitem
  • Laxa membra mulier ostendit
  • Maritus obiurgatur
  • Nuda mulier in litore deambulat
  • Lupanari simile litus
  • Lucilla comites irridet
  • Bullum Afganos terret
  • Arma pace potiora
  • Martha nemini parcit
  • Furtum neminem iuvat
  • Ad templum Delphicum
  • Falsa amica
  • Cinedus Fabium irridet
  • Honestus irridetur adulescens
  • Lydia prata foedat
  • Mater Fabianae mortem luget
  • Marthae epicedion
  • Dentatus impotens
  • Mulier dente insanit
  • Maritum puella spernit
  • Mulier neglecta irascitur
  • Frustra puella crura ostendit
  • Senex mulier pueros allicit
  • Sine dente mulier
  • Anus cupit quae iuvenis sprevit
  • Iuvenis puella cupit
  • Grata venit dies
  • Puellae spes
  • Voluptuosa mulier
  • Puella senes ciet
  • Tristis est iuvenis
  • Mulierum mores
  • Vita amore repleatur
  • Matri similis filia
  • Mulier frustra virum quaerit
  • Stulta mulier
  • Apollinis Iovisque amores
  • Iunonem Iuppiter decipit
  • Virginis desiderium
  • Uxoris labor
  • Hedoniae artes
  • Ursa virum subigit
  • Amantis basia
  • Quod amantes cupiunt
  • Diversi amoris modi
  • Dirus carnifex
  • Alfonsi coepta
  • Alfonsi amores
  • Pessima mulier
  • Martem Venus allicit
  • Delicias viro puella donat
  • Libellus Alfonso dicatus
  • Lucilla amatur
  • Carmina cruda vitent puellae
  • Divitiis Alfonsus gaudet
  • Nihil nummis et amore potius
  • Aerumnas Phrygi tolerant
  • Menelaus amorem cupit
  • Paris Helenen rapit
  • Amores in Graecorum castris
  • Thalia mulierem solatur
  • Paris quiescit, irascitur Menelaus
  • Menelaus infelix luget
  • Lilia ad maris oras
  • Tulliae papillae iuvenes capiunt
  • Alfonsus pessimam uxorem duxit
  • Finnia vere diligitur
  • Livia abest
  • Omnes Priapum caveant
  • Omnia senectus aufert
  • Vilici officia
  • Amore puella caret
  • Stulta tantum amorem vitat
  • Rosalina mammas ostendit
  • Amica Florentina
  • Puella e monumento loquitur
  • Livia Priapum colit
  • Puella virum cupit
  • Milvia mollis incedit
  • Ad puerum aegrotum
  • Tempus fugit
  • Lucilla delicias cupit
  • Senex amorem pello
  • Mulier incedens amorem ciet
  • Senectus amorem fugit
  • Priapus ad matronam senem mittit
  • Mortuum iuvenem puellae lugent
  • Milvia iuvenem quaerit
  • Inane desiderium
  • Aurora iuvenem amat
  • Puella lumina disserit
  • In uxorem crudelem
  • Infelix vita
  • Studium iuvat
  • Ad Euripidis cultricem
  • Docta magistra
  • Ad uxorem, liber, contende

In parentum memoriam

Fructibus inclemens aluit me flumen acerbis:

 Tammarus ingratus commoda parva dedit.

Qui violens nassas rapuit lymphaque minaci

 conatus memet mergere saepe furens,

cum puer in liquidis ludebam solus in undis, 5

 turbabam placidam verbere promptus aquam.

Gramineas ripas, scopulos litusque profundum

 populus abscondit tegmine celsa suo.

Praerupti scopuli cingunt nunc stagna refusa,

 nunc rapidos cursus, quos pecora aegra petunt. 10

Huc ducit violenta sitis per prata iuventam,

 corpore quae sordes vespere pellat aqua.

Fluminis in lymphis quotiens periere puelli,

 gurgite quos miseros unda voravit iens.

Insani voluere rapi, sine cortice nantes, 15

 insidiis capti, mente carente metu.

In campis fluvium propter me degere vitam

 iusserunt puerum fata maligna diu.

Hic diram tolerare famem, tolerare dolores

 paupertas docuit me miseranda silens. 20

Virtutes didici magnas, ferventibus agris

 aestivo Phoebo, solus acerba ferens.

Hic pecus aequoreum stagnis ingentibus errat,

 caeruleis pennis aequora lata quatit.

Lanigerum pecus huc ducit defessus arator, 25

 huc validos tauros cornigerasque boves.

Indomitus genitor sociae natisque tenellis

 nutrimenta refert ipse labore suo.

Tammarus ipse suis alimenta referre solebat

 immotis lymphis, nocte silente, frequens. 30

Qui labor ille, pater, fuerit tibi noctibus udis

 auxilio dicas, ripa et arena, precor.

Mensibus in gelidis quotiens tu nudus in amplis

 mansisti scopulis, imbre cadente, pater!

In fluvii lymphis noctu captare solebas 35

 vel querulas ranas caeruleumque genus,

qua rapidae saliunt lymphae piscesque leguntur:

 hic anguilla latet, pascua et antra petit.

Lenibus in scopulis venator pandere nassas

 nocte soles, Zephyro gurgite flante super. 40

Anguillas piscesque cupis captare misellus

 nocte, quibus solus pellere damna potes.

Qui noctes agis et multas, pater alme, sonoris

 fluminis in ripis, nocte ferente gelu.

Ignibus hic quotiens pellebas frigora cruda 45

 arboris ad truncum, mente petente domum.

Obscurum caelum pater unus, lumina cuncta

 conspiciebat, opus noctibus ipse gerens.

Servabas nassas et solus retia parva,

 depellens fures nocte dieque vagos. 50

Anguillas pisces vendebas impiger, acris

 percurrens valles, oppida, rura, vias.

Haud raro capis et nassis laqueisque retortis

 squamosos angues, quos alit unda ferax.

Piscibus impositis humeris, nasssasque relinquis 55

 vepribus in densis, quos levis unda lavat.

Rus peragrans solus, fingis felicia mente,

 divitias spernis, laetus honesta cupis.

Maestitiam raro praebebat vultus in arvis,

 cum tua conspiceret munera tanta, Ceres. 60

Cum cuperes vinum, raro tua tempora Baccho

 vespere rorabas, sole ferente sitim.

Rura gravis peragrans, pernix longinqua petebas,

 incertus quaerens, tegmina tuta, specum,

cum Phoebi radios cuperes vitare cadentes, 65

 solus agis durum pondere lassus iter.

Oppidulo ingrato, genitor, captare solebas

 vorticibus pisces, retia grata trahens.

Anguillis missis raro gravis aere redibas

 incertis gradibus, munera parva ferens. 70

«Sospite me, puer hic numquam piscator habendus!

 has fugiet nassas!», protulit ipse frequens.

«Quam miseram mihi committunt mala numina vitam,

  tu, puer, ignores tristia tanta, precor.

Nullus erit locuples aptam qui praebeat escam, 75

 qua pellam miseram vespere prole famem.

Tammarus hic nobis, alto qui gurgite servat

 divitias magnas, tam bona multa feret.

Conditor aeternus rerum custodiat aevum

 te longum, quia tu, Tammare, dona dabis! 80

Tu bonus es nobis, quoniam tu corpora nostra

 mirificis donis, fructibus uber alis.

Auxilio natis semper sis, Tammare, magno;

 tu nobis donas, unda quod alta tegit».

Tammarus ipse fuit, genitos qui mutus alebat: 85

 caeruleae lymphae nos refovere diu.

Fructibus e fluvio ductis statuere parentes

 pellere felices, prole petente, famem.

Nulla pater cupiit magno tum pectore regna:

 pauperiem duram praetulit ipse silens. 90

«Tammarus ipse cibum tribuet generosus in undis

 quem servat vitreo gurgite, crede, puer!

Paupertas nobis quoque nocte putatur amica;

 prompta venit semper, mente parante bonum.

Prata vides tu, nate, silens: sunt parva, misella. 95

 Illa ferent segetes, dulcia poma, dapes.

Nocte cubo vigilans gelidas ad fluminis undas,

 vimineas nassas, retia parva tuens».

Quae lacrimans ais ipse silens, properante per arva

 siderei caeli sole virensque nemus. 100

«Immites pecudes patulis servabis in agris

 tu numquam, tauros indomitosque boves.

Docta soles hominum solus volitare per ora

 muta; tuas laudes invida corda ferent.

Doctorum prolis praeceptor clarus haberis, 105

 Castalio fonti solus amicus eris.

Donarunt corpus divi tibi, nobile pectus,

 infirmum quod erit, virgine dante dapem.

Hospitibus Veneris magnas praebentibus ipse

 delicias gestis, nocte cadente, libens. 110

Blanditiis frueris, mulier quas una ministrat:

 artibus illa viros decipit atque capit».

Commotusque taces, lacrimis manantibus. Humens

 defluit ex oculis gutta, madente gena.

Sublatis manibus sic Christum orare solebas, 115

 expertum quoniam tristia pectus erat:

«Te precor his, Pater omnipotens hominumque Redemptor,

 pro nato verbis: “Parce, benigne Deus:

parce bonus puero tenero, Tu, parce nefandis

 peccatis. Illi crux siet una salus. 120

Ne mulier veniat, pectus rapiatque maligna,

 Te, Pater omnipotens, Christe benigne, precor”.

Te voco, quae Christum, dulcissima Virgo, tulisti

 in gremio sancto, munera tanta refer:

hunc natum vitet mulier, quae damna parabit 125

 crudelis, diro dente nocebit ei.

Vipereum mulier secum tulit ipsa venenum,

 quo, ducente viro, membra tenella vorat».

Detersis oculis, manibus pueri ipse movebas

 intonsos crines, ore loquela fluens: 130

«At iuvenis fortis maneas, veniente procella:

 conspice sidus, erunt dona benigna Dei.

Deliciis ornare potes fragilissima vitae

 tempora, quae fugiunt flamen ut acre, puer.

Sed praeclarus eris populique per ora volabis; 135

 me laetum facient munera sancta Dei.

Perge, puer: te vita docet, quae coepta per annos

 labentes uni sint facienda tibi».

Quae promissa pater potuisti solvere laetus,

 per fluvium rapidum retia nocte trahens. 140

Invitus puerum ducis me texere nassas,

 quae viburna doces carpere posse libens.

Quas artes didici, genitor, cum laetus in arvis

 degebas vitam, gramina lenta legens.

Multa puer didici, genitore docente, per arva, 145

 sed pastor numquam, patre volente, fui.

Quae dederit mihi dona Deus, iam conspicor ipse,

 hac aetate silens, tempus inerme fugans.

Sed venit tempus, tantum quod munus acerbe

 abstulit hoc aevo, morte premente patrem. 150

Gaudentem tenet ille malus felicibus Orcus

 coeptis, dum genitus clara per ora volat.

Marmoreum tenet ossa patris mutumque sepulcrum:

 ornatur lacrimis, lumine, flore, prece.

Hic iacet et genetrix, semper comitata maritum. 155

 Advena miretur: verba suprema monent:

HIC AVIDA MORS ATRA MANV TENET OSSA PARENTVM

 QVOS NATI FLENTES HOC POSVERE LOCO

QVI FVERINT MALA QVAE TVLERINT QVAE VOLNERA FATI

 TAMMARVS ET RVPES ARVA MISELLA DOCENT 160

HOSPES SISTE PRECES FVNDAS PRECOR IPSE BENIGNVS

 MVNERIBVS DONET TE DEVS VNVS ABI.

Nemus Vindobonense

Castalius nemus in celsum me ducat Apollo:

 hic notus gemino vertice surgit apex.

Illuc cum veniam, Musae dulcesque Camenae

 me puerum doceant laeta per arva leves

tempore quo prisco montes silvaeque virentes, 5

 laurigeri saltus, flumina facta sient,

alite sit completa levi dulcissima tellus,

 tectum flore siet multicolore nemus.

Pannoniam peragrare iuvat me, carmina grata

 condentem, Lycio progrediente deo. 10

Hic popolus statuit priscus fortissimus urbem,

 Vindobonam claram civis in orbe vocat.

Ut Nympham lingua celebrem meliore localem,

 Vindobonam doctam Pannoniamque canam

felicem, Aonidas puerum me ducat Apollo 15

 ad rupes celsas, sole ferente diem.

Propter aquas fluvii gelidas, pastore canente

 uxorem, memoret dona superna dei.

Me nemus Aonidum gelidum nunc adiuvet altum,

 quod coetum foveat, murmura laeta ferat. 20

Sidera cum claro collustrent lumine montes,

 cornibus incertis Trivia tarda venit.

Vespere descendunt gelidae de montibus umbrae,

 et pecudes lassae saepta quieta petunt.

Pierides pectus doceant animumque silentem 25

 pallida quid faciat nympha serena domi.

Vindobonense nemus peragrat, quod Iuppiter ipse,

 lite gravi lassus, flamine flante, petit.

Alma quies hominum patrem divumque satorem

 accipit ac lenit pectora sancta dei. 30

Illuc ipsa Venus contendit, ducta lepore:

 tristitiam divae luna fugare solet.

Illic et Dionysus adhuc contendit, amore

 virginis intactae captus, acerba gerens.

Hic vinum gustare nequit, sed gustat amores, 35

 quos Bacchae tenerae noctifugaeque ferunt.

Hic pectus doctum faciat nunc docta Minerva,

 Pierides ducat casta Camena manu.

Huc veniat laetus repetens divinus Apollo

 Vindobonense solum Pannonicumque nemus. 40

Si puerum, qui indoctus adest, fecere Camenae

 carminibus dignum dulcisonisque modis,

sponte tuum vivus celebrat, divina, decorem,

 mortuus adspiciet, Nympha, serena loci.

Agrestis quies

Silvia sola suis primum percussit ocellis

 cor tenerum, vinclis pectora firma tenet.

Ipsa tenebit adhuc, donec Libitina vorabit

 infirmum pectus membraque lassa malis.

Solus eram sub fronde nova, dum populus alta 5

 frondibus aeriis pectora casta tegit.

Igniferum iaculum mittit iam molle Cupido,

 tempore quo graditur prima iuventa, silens.

Cor calidum percussit Amor solusque tenebit

 extremum laqueis tempus ad usque suis. 10

Dulcis erat tum primus amor, quem postera damna

 fecerunt saevum, perveniente mala,

quam miseram ignorant iuvenes, tardaque senecta,

 tempore quo macies pallida corpus edit.

Quid iuvat immensum spatium me vivere tristem, 15

 consumptum malis, si qua puella fugit?

Candentes fulsere dies ubi densior umbra

 largitur bobus frigora grata meis,

vomere qui lassi, dum torridus aestuat aër,

 stagnantem lympham, pascua opima petunt. 20

Dum sentes vepresque malos tu, Silvia, dura

 siccos per campos falce misella secas,

me quoque sol rutilus lassum, sudore fluente,

 ad rivum ducit prosilientis aquae.

Quam fuerint magnae nobis tunc, Silvia dulcis, 25

 deliciae noli quaerere voce gravi:

durus enim nunc corda tenet tristissima maeror

 et spargunt lacrimae, rore fluente, genas.

Quae tristes faciant homines, quae munera dira

 contristent animos, funera dura viri, 30

Silvia, cur timeant, raro quid corda tenella

 vasta per arva, domi mulceat, inde canam.

Praebeat hic Venus alma mihi sua munera laeta,

 corda quibus possim maesta levare miser.

Ipsa Venus donis repleat mortalia corda, 35

 Pieridum laudes dulce canente choro.

Felix qui potuit magnas, comitante Minerva,

 divitias parvo vere parare sibi,

quem tellus, pecus et messes fecere beatum

 fructibus et natis, lacte novoque mero. 40

Hospitio contentus ero modicisque capellis,

 ubera cum referant vespere plena domum;

indomitis contentus ero taurisque protervis,

 iugera cum vertant vomere parva soli.

Me iuvat immensos solum peragrare recessus, 45

 dum Zephyrus ducit frigora densa levis.

Agricolae mihi grata venit de collibus umbra,

 dum sol occiduus pinguia rura fugit.

Nox venit et fessos tranquilla pace colonos

 sola iuvat; tenebras sidera parva fugant. 50

Montibus ex altis properare per aethera lunam

 nocte soporifera compta puella videt,

cum felix memoret iuvenis quae dixerit olim

 ante dei fanum dulcia verba manens.

Iam videt illa faces; pueris comitantibus, alta 55

 nocte choros audit, sidera sola vocat.

Laeta puella per arva volat, dum pallida luna

 sola micat niveo lumine nocte sera.

Felicem tribuit vitam quibus alma puellis

 illico concedit munera larga Venus. 60

Cum gemitus audit matrem mulcere puelli

 conantem, manibus tractat amore sinum,

unguibus et teneris urgebit parvulus infans

 tempore venturo, dente carente, domi.

Quis humili fuit agricola felicior umquam? 65

 Terra dedit fructus, pocula fudit humus.

Rura simul stimulant pueri teneraeque puellae

 mollia corda, quibus grandia donat amor.

Dicta dies, qua sponsus adest, properatur et almam

 casta colit Venerem, serta puella ferens; 70

laeta fores sertis roseis ornare sacelli,

 Silvia, contendit mane puella novo.

Vespere dulce merum curas compescit amaras;

 considet ante focum, luce cadente, senex.

Cum videt ille nurum tendentem brachia nepti, 75

 et gemitu resonat, imbre cadente, domus,

Details

Pages
408
Year
2024
ISBN (PDF)
9783631921562
ISBN (ePUB)
9783631921579
ISBN (Hardcover)
9783631921548
DOI
10.3726/b21980
Language
Latin
Publication date
2024 (July)
Keywords
Epigrammata Elegiae Poemata Certamen Capitolinum lateinische Sprache Certamen Vaticanum
Published
Berlin, Bruxelles, Chennai, Lausanne, New York, Oxford, 2024. 408 S.

Biographical notes

Horati Antoni Bologna (Author)

Horati Antoni Bologna hat einen Abschluss in Klassik und lateinische und griechische Literatur an der Klassischen Oberschule. Als klassischer Dichter und Schriftsteller, Literaturkritiker hat er mehrerer Veröffentlichungen verfasst. Er ist stellvertretender wissenschaftlicher Leiter der Collectanea Philologica.

Previous

Title: Latina Siren